I made my song a coat
Covered with embroideries
Out of old mythologies
From heel to throat;
But the fools caught it,
Wore it in the world's eyes
As though they'd wrought it.
Song, let them take it,
For there's more enterprise
In walking naked.

William Butler Yeats

'Emotions and feelings are concealed within the intricacies of my artworks, unveiled through embroideries. It is precisely within these details where they derive their true potency and the ability to evoke touch and inspiration. The small nuances in my creations hold significance, breathing life into the artwork.'

Alexandra begon als fotograaf en schilder, maar schakelde jaren geleden over op textiel als haar favoriete medium. Bij het borduren roept ze levendige en mystieke textielcollages op waarin de vrouw de hoofdrol speelt. Ze noemt haar textiel stukken 'Female Totems'. Ze toont haar in al haar kwetsbaarheid, haar verlangen, mystieke ervaringen, melancholie, haar zoektocht naar ware liefde en vult deze aan met elementen uit de natuur, planten en bloemen.
Alexandra laat zich vaak inspireren door poëzie en handgeborduurde teksten van lyrische liederen en oude muziek spelen een grote rol in haar werk.

Zo combineert ze het oude en het traditionele tot een nieuw tijdloos geheel.

'Slow art' geeft rust, er komt meer ruimte om stil te staan bij wat echt belangrijk is.
Het geeft mij inzicht in het begrip 'tijd' en om levensprocessen meer te vertrouwen. De tijd nemen om iets op te bouwen en zo echt verweven raken met je werk, dat vind ik met elke steek een uitdaging.'

'Slow art' offers tranquility of mind and allows for ample space to contemplate what truly matters. It grants me a deeper understanding of the concept of 'time'. By dedicating time to construct and becoming intricately connected with my work, I find each stitch to be a personal challenge. Embroidery grants me a sense of liberation, which is always rewarding. I can infuse all of my emotions into the subjects of my embroidery, encompassing grief, pain, and joy—this personal aspect breathes life into my pieces.'

Alexandra begann als Fotografin und Malerin, wechselte aber vor Jahren zum Textil alsihrem bevorzugten Medium. Beim Sticken zaubert sie lebendige und mystischeTextilcollagen herauf, in denen die Frau die Hauptrolle spielt. Sie zeigt siein all ihrer Verletzlichkeit, ihrer Sehnsucht, mystischen Erlebnissen,Melancholie, ihrer Suche nach der wahren Liebe und ergänzt dies mit Elementenaus der Natur, Pflanzen und Blumen.

Alexandralässt sich oft von Gedichten inspirieren und handgestickten Texten lyrischerLieder und alte Musik spielen eine große Rolle in ihrer Arbeit. So verbindetsie Altes und Vergängliches, Traditionelles und Neues zu einem zeitlosen Ganzen.